☀️ آدمی به اشتیاق زنده‌است، به اشتیاق دوست داشتن، خواستن، داشتن، به دست آوردن… آدمی به ادراک زنده‌است، به ادراک طعم‌ها، مزه‌ها، عطرها، لمس‌ها، به ادراک آنچه می‌بیند، آنچه می‌شنود، آنچه لمس می‌کند و آنچه به‌خاطر می‌سپارد… آدمی به لذت زنده‌است، لذت بردن از هرلحظه، از هر رویداد ساده، از هر تکه از هرچیز و از هر عطر و طعم بینظیر یا معمولی… آدمی زنده‌است تا در آغوش بگیرد، لمس کند، ببوسد، ببیند، بشنود، بوبکشد، مزه‌مزه کند و لذت ببرد از ادراک هر آنچه هست و هر آنچه قابل ادراک است، آدمی زنده‌است تا در نهایت اشتیاق، مسیری را به امید مقصدی طی کند و از سبزی‌ها و روشنی‌های این مسیر، لذت ببرد. تصور کن روزی را که ببینی و لذت نبری، بشنوی و لذت نبری، بو بکشی و لذت نبری، مزه‌مزه کنی و لذت نبری… که دلت چیزی هوس نکند، که روحت کسی را نخواهد، که اشتیاقی به هیچ‌چیز و هیچ‌کس نداشته‌باشی، که از قدرت لذت بردن عاجز باشی، آن‌روز زندگی برایت چگونه خواهد بود؟! شاید جهنم برای آدمی همین باشد، که باشد اما توانایی لذت بردن از هیچ‌چیز را نداشته‌باشد. تا زمانی که انگیزه و اشتیاق داری و مزه‌ها را می‌فهمی و برگ‌های سبز گیاه را لمس می‌کنی و روحت سبز می‌شود؛ یعنی هنوز زنده‌ای. پروانه‌ها بدون علم به اینکه عمرشان چقدر کوتاه است، گل‌ها را لمس می‌کنند و از عطر بینظیر طبیعت مست و شادانه می‌رقصند و در آبی بی‌نهایت آسمان، سرخوشانه پرواز می‌کنند. پروانه‌ها کوتاه، اما واقعا زندگی می‌کنند. اگر هنوز هم از رنگ‌ها و طعم‌ها و مزه‌ها لذت می‌بری، اگر هنوز هم قادر به لمس دستان کسی هستی و می‌شود کسی را به آغوش بکشی و قلبت لبریز شوق شود، یعنی که سبز مانده‌ای و به گویاترین شیوه‌ی ممکنِ یک انسان، زنده‌ای… نورهای در آسمان با تو حرف دارند، دریاها، اقیانوس‌ها، دشت‌ها، جنگل‌ها، طعم‌ها، لبخندها… با تو حرف دارند… لبخند بزن، لمس کن، ببوس، بچش، بو کن، در آغوش بکش و در زردترین حالتِ جهان، سبز باش. اگر حتی یک درخت تصمیم به سبز ماندن بگیرد، پاییز، شکست خورده‌است…🌱🍁
#نرگس_صرافیان_طوفان . . . ولی هر چقدر هم که رنگ و رنگ آمیزی،شور زندگیم باشه، طراحی و ترسیم یک چیز دیگه است…☺️ به وقت آرامش… از جنس نور و رسم و هندسه…. . . . آموزشهای هندسه نقوش: سعید شکوری @shakouri_saeid . .
